รถบรรทุกในแบบที่สวยที่สุด ในความคิดผม คือ รถบรรทุกที่มีเครื่องยนต์อยู่หน้าคนขับ ทำให้ตัวรถยืดยาวออกมาด้านหน้า มีเครื่องยนต์ขนาดยักษ์อยู่ภายใน มีไฟหน้าสี่ดวง และ มีกันชนวาววับขนาดใหญ่ แบบที่เห็นในทีวี ซึ่งผมเรียกว่า รถบรรทุกสไตล์อเมริกัน

เมื่อมีโอกาสได้เห็นของจริง ก็สวยงามไม่แพ้กับในทีวี อันที่จริงความใหญ่ของมันทำให้ดูชวนมอง ราวกับได้เชยชมงานศิลปะทางยนตรกรรมชนิดหนึ่ง ให้ความรื่นรมย์ดียิ่ง...

เมื่อจำเป็นจะต้องขี่ทางไกล มีจุดประสงค์หลักในการทำระยะทางต่อวันให้ได้มากหน่อย ถนนในความฝันของแต่ละคนคงจะไม่เหมือนกัน แต่สำหรับผมคิดว่าถนนสี่เลน เส้นถนนชัดเจน รถไม่มากเกินไป เลี้ยวลัดเลาะคดเคี้ยวไปตามภูเขา องศาโค้งไม่มาก ขี่เข้าโค้งไปได้อย่างนุ่มนวล ราดด้วยยางมะตอยสีดำให้ความรู้สึกราบเรียบและไม่ร้อนสะท้อนกับแสงอาทิตย์

วิวข้างทางขณะขี่มอเตอร์ไซด์ เป็นวิวธรรมชาติ ภูเขาลูกใหญ่ ตระหง่าน แสดงถึงความยิ่งใหญ่ กดข่มมอเตอร์ไซด์ คันกระจ้อยร้อยที่วิ่งผ่านไปมา หรือในอีกมุมหนึ่งคือ ภูเขาและธรรมชาติในสเกลที่แสดงความยิ่งใหญ่ของพระเจ้าผู้เนรมิตโลก

สภาพอากาศที่เหมาะสมก็น่าจะอยู่ไม่เกินยี่สิบห้าองศาเซลเซียส พระอาทิตย์สว่างไสว ใสแจ๋ว ไม่มีหมอกหนาไม่มีฝนตก ไม่หนาว เกินไปและไม่ร้อนเกินไป

และหากภูมิประเทศจะมีลมบ้าง ก็ประกอบด้วยกังหันลม ขนาดใหญ่ จำนวนมากเรียงเป็นแถว ขึ้นลงตามเนินเขาเล็กๆและมีภูเขาสูงตระหง่านใหญ่สลับไปด้วยก็คงจะดียิ่งนัก

และเมื่อส่วนผสมทั้งหมดนี้ประกอบกันเข้า ณ ขณะใดขณะหนึ่ง สถานที่ใดสถานที่หนึ่ง และมีคนกลุ่มหนึ่งอยู่ที่นั่นกำลังขี่มอเตอร์ไซด์ที่งดงาม เครื่องยนต์ใหญ่จำนวนสิบสี่คัน แน่นอน ทั้งหมดนี้จะต้องจะเกิดในรัฐใดหนึ่งในประเทศอเมริกา หรืออาจจะเป็นประเทศใดประเทศหนึ่งในทวีปยุโรป มันไม่น่าจะเป็นอื่นไปได้ มันไม่ควรจะเป็นอื่นไปได้

“God Bless America” “พระเจ้าอวยพรประเทศอเมริกา” เป็นสำนวนที่เคยได้ยินกันจนคุ้นหู แต่ก็นั่นแหล่ะ บางทีการที่คนอเมริกันได้ทรัมป์มาเป็นประธานาธิบดี คำขวัญนี้ยิ่งมีความสำคัญ เพราะอเมริกาต้องการคำอวยพรจากพระเจ้าเพื่อจะได้ผ่านยุคสมัยของทรัมป์ไปให้ได้

แต่หากพระเจ้าจะเดินทางเข้าไปอวยพรประเทศอเมริกาถึงในประเทศอเมริกา ก็คงจะติดนโยบาย “America First” “อเมริกาต้องมาก่อน” อีก เพราะเราค่อนข้างจะแน่ใจว่าพระเจ้าไม่ได้ถือสัญชาติอเมริกัน ... คงติดอยู่ที่ด่านตรวจคนเข้าเมืองนั่นแหล่ะ หรือบางที ท่านอาจพอใจที่จะอวยพรอเมริกาจากประเทศอื่น... แต่จะจากประเทศไหนล่ะ

อาวุธก็เทียบกันไม่ติด วิชาการก็น้อยกว่า รบโดยผู้คนธรรมดา แต่สามารถเอาชนะสงครามกับประเทศมหาอำนาจของโลกที่มีอาวุธทันสมัยที่สุด วิชาการล้ำสมัยที่สุด และรบโดยทหาร ...

และยังมีสภาพแวดล้อมที่สวยถึงเพียงนี้

สวยทั้งคน สวยทั้งธรรมชาติ

วันนี้เป็นวันที่ห้าของการเดินทางมากับทัวร์ ในประเทศเวียดนาม ซึ่งประกอบด้วยมอเตอร์ไซด์ สิบสี่คันและรถยนต์ สามคัน

ตามแผน เราจะเดินทางจากญาจาง ไป หมุยเน่ ระยะทางโดยประมาณคือสองร้อยสิบสามกิโลเมตร และ ณ จุดหนึ่ง ของการเดินทาง ...อย่างเหนือความคาดหมาย เราได้พบกับผลรวมของทั้งหมดที่กล่าวมา

พระเจ้าเพียงอวยพรอเมริกา แต่มาสร้างสรรค์ผลงานของท่านอยู่ในเวียดนามที่เอง

รถบรรทุกสไตล์อเมริกัน ถนนไฮเวย์สี่เลนราดยางสีดำราบเรียบสมบูรณ์แบบลัดเลาะไปในภูเขาอันยิ่งใหญ่ สภาพอากาศไร้ที่ติ ท้องฟ้าสดใสสีสวยงาม กังหันลมเรียงราย สอดคล้องประสานกันอยู่ในประเทศเวียดนาม

เพลงหนึ่ง ของท่านหลุยส์ อาร์มสตรอง ผุดขึ้นมาในจิตใจ

“I see trees of green, red roses too , I see skies of blue and clouds of white ,The bright blessed day…”

“ฉันเห็นต้นไม้สีเขียว ดอกกุหลาบสีแดง ... ฉันเห็นสีฟ้าสดใสของท้องฟ้า สีขาวของเมฆ วันที่สดใสสวยงาม ...”

“The colors of the rainbow so pretty in the sky , Are also on the faces of people going by, I see friends shaking hands saying how do you do ,They're really saying I love you”

“สีสันของสายรุ้งที่สวยงามบนท้องฟ้า และอยู่บนใบหน้าของผู้คน ฉันเห็นผู้คนแสดงความรักต่อกันด้วยการทักทายกัน”

ขณะนั่งอยู่บนเจ้าดูคาตี้สีเหลือง ปลายเท้าวางอยู่บนพักเท้า มือซ้ายกำแฮนด์สื่อสารกับมอเตอร์ไซค์ มือขวาบิดคันเร่งสื่อสารกับเครื่องยนต์ จิตใจก็สื่อสารกับพระเจ้า ความรู้สึกซาบซึ้งแผ่ซ่าน

ซาบซึ้งทั้งภายในจิตใจ ทั้งภายนอกร่างกาย ล้นไปถึงเจ้าดูคาตี้สีเหลือง ...

ขอบคุณพระเจ้าที่เราได้มาอยู่ที่นี่กับเพื่อนๆอีกสิบสามคัน

“And I think to myself what a wonderful world

Yes I think to myself what a wonderful Vietnam”

“และฉันก็คิดอยู่ในใจ .... โลกช่างสวยงามอะไรเช่นนี้... ใช่...ฉันคิดอยู่ในใจ...เวียดนามช่างสวยงามอะไรเช่นนี้...”

© Copyright Red Motorcycle Publishing House Company limited, 2021. All rights reserved.

สงวนลิขสิทธ์โดย บริษัท สำนักพิมพ์มอเตอร์ไซค์สีแดง จำกัด