แม้แต่ความสัมพันธ์ก็ยังต้องการวันหยุด

วันนี้มีทริปไปอันซีนลำปาง ชักชวนกันในกลุ่มมอเตอร์ไซค์ในเชียงใหม่ ขี่ไปถึงลำปางชักเริ่มอึดอัดในความสัมพันธ์เลยขอตัวขี่เดี่ยวมุ่งหน้ากลับโดยใช้เส้นทางสันโดษ จะได้ไม่ต้องสัมพันธ์กับใครมากนัก

ขี่จากแจ้ห่มมาถึงห้างฉัตร ก็ไม่อยากจะออกถนนใหญ่ ร่วมทางไปตามกระแสกับคนหมู่มาก เลยเลี้ยวซ้ายเข้าถนนสายเล็กผ่านอุทยานแห่งขาติดอยขุนตาล

ก็อย่างที่วง ชิคาโก้ เคยบอกไว้ในเพลง ฮาร์ดทูเซย์ ไอแอมซอรี่

“Even lover need a holiday”

แม้แต่คู่รักกันก็ยังต้องการวันหยุด

ขนาดคู่รักกันยังต้องการจะห่างๆกันไปบ้าง เพี่อนร่วมทาง เพื่อนร่วมงาน เจ้านาย ลูกน้อง คนแอบรักกันก็คงมีบางช่วงเวลาที่เกิดความอึดอัดในความสัมพันธ์

ถนนสายนี้เดิมคับแคบ ราดยางบางช่วงเป็นคอนกรีตบางช่วง แต่สภาพถนนเก่ามาก เป็นหลุ่มบ่อ ขี่รถไม่ง่ายเท่าไหร่ แต่ปัจจุบันทำถนนใหม่แล้ว ราดยางราบเรียบสวยงาม ถึงแม้จะแคบเมื่อเทียบกับถนนสายอื่น แต่ก็กว้างขึ้นกว่าเดิม และถึงแม้จะราดยางทำถนนใหม่แล้ว แต่ถนนสายนี้ก็ยังคงมีเสน่ห์และความท้าทายด้วยความคดเคี้ยวและลาดชันของถนนภูเขาใหญ่ และมีรถวิ่งน้อยมาก (หากไม่นับช่วงเทศกาลหรือวันหยุดยาว) จึงทำให้เป็นถนนที่เอาไว้คลายความอึดอัดในความสัมพันธ์ได้เป็นอย่างดี

วันนี้ก็เช่นกัน ถนนเงียบปลอดรถรา และผู้คน ความสงบมาเยือน ความอึดอัดในความสัมพันธ์ผ่อนคลายลงไปมาก เกิดความสัมพันธ์กับธรรมชาติ ป่าเขา รางรถไฟ สายลม แสงแดด และแน่นอน เสียงอันไพเราะจากเครื่องสองสูบแปดร้อยหกสิบห้าซีซีของเจ้ามอเตอร์ไซค์สีแดงไทรอัมป์บอนเนวิลล์

เป็นความสัมพันธ์ที่ดี ไม่สร้างความอึดอัดใดๆ

พักเดียวก็เข้าสู่อำเภอแม่ตาลน้อย แล้วก็พบกับป้ายร้านกาแฟ นึกในใจ ถนนสายนี้มีร้านกาแฟด้วยหรือนี่ ?

ถึงแม้พึ่งจะแวะดื่มกาแฟมาไม่นานก็ไม่สามารถอดใจอยู่ เปิดไฟเลี้ยวเข้าไปจอดทันที

ร้านเงียบสงบมาก บางทีอาจเงียบสงบมากจนเกินไป มองหาคนก็ไม่เจอใคร ยังไม่ดับเครื่อง สักพักก็มีคนเดินออกมาก ด้วยระยะไกลถามไปด้วยการยกนิ้วโป้ง ตอบกลับมาจากระยะไกล ยกนิ้วโป้ง พยักหน้า และรอยยิ้ม

ดับเครื่องแล้วเดินเข้าร้าน

เจ้าของร้านอธิบายทันที “พึ่งติดป้ายได้สองวัน คุณเป็นลูกค้าคนที่สอง”

“มีอะไรที่ไม่ใช่กาแฟไหมครับ พึ่งดื่มกาแฟมา”

“ไม่มี มีแต่กาแฟ พึ่งเปิดร้านเลยยังไม่พร้อมเท่าไหร่”

แต่ด้วยรอยยิ้มและไมตริจิตขนาดนั้น อะไรก็ไม่เป็นปัญหาทั้งสิ้น

“ครับ อยากจะทำอะไรให้ก็เอามาเลยครับ”

“กาแฟดริปก็แล้วกัน”

ดื่มกาแฟดริฟเสร็จ ก็ได้เวลาเดินทางต่อ

ถนนสายเล็กราบเรียบผ่านหมู่บ้าน สวน ทุ่งนา ก่อนจะเข้าสู่ป้ายกั้นถนน ด่านอุทยานแห่งชาติดอยขุนตาล เจ้าหน้าที่โบกให้หยุด “ไปไหนครับ”

“กลับบ้าน เชียงใหม่ครับ”

“เคยมาแล้วใช่ไหมครับ”

“ใช่ครับ” แล้วก็เปิดป้ายกั้นถนนให้ แต่ผมเกิดความสงสัยเลยถาม “ทำไมต้องถาม มีอะไรหรือครับ”

“ถนนคดเคี้ยว ลาดชัน จะเตือนให้ระมัดระวัง”

อ้อ เข้าใจละ เป็นห่วงเรื่องความปลอดภัยเรานี่เอง

“ขอบคุณครับ”

ถนนพาเจ้าสองสูบเสียงเพราะ กับเจ้านายของมันเข้าสู่ป่าทมึน ถนนคดเคี้ยว ราบเรียบ สวย สงบ ด้วยความเร็วไม่สูง ค่อยๆลื่นไหลสโลไลฟ์ไปตามเส้นทาง

ผ่านช่วงต้นไม้สูงขึ้นซ้ายขวา โน้มเข้าหากันเป็นอุโมงค์ ความอึดอัดจากความสัมพันธ์ลดลงไปอีก

ป้ายเตือนเป็นระยะ “ใช้เกียร์ต่ำ” ถนนเพิ่มความลาดชันขึ้น อากาศเย็นสบาย

มีป้าย “โค้งอันตราย” อย่างต่อเนื่อง หลายโค้งมีป้าย “ใช้สัญญานแตร”

ถนนพาเจ้าสองสูบ และเจ้านายของมันผ่านทางแยกไปสถานีขุนตาล และคดเคี้ยวต่อเนื่องคู่ไปกับทางรถไฟจนพาเราออกจากอุทยานแห่งชาติดอยขุนตาล ตรงเข้าสู่ถนนสาย 2031

หากเลี้ยวซ้ายจะไปแม่ทา เชื่อมต่อกับถนนเชียงใหม่ลำปาง หากเลี้ยวขวา จะไปแม่ออน เชื่อมต่อกับสันกำแพงสายใหม่ ซึ่งต้องไปอีกไกล และเป็นถนนสายเล็ก รถน้อย

ตัดสินใจเลี้ยวขวา เรายังมีเวลาผ่อนคลายจากความอึดอัดในความสัมพันธ์ ถนนตัดผ่านหมู่บ้านหลายแห่ง มีทุ่งนาสวยงามให้มองเห็น แล้วก็มาถึงสามแยก เลี้ยวซ้ายเข้าสู่ถนน 1229

ถนนสาย 1229 เป็นถนนราดยางใหม่ แต่โค้งที่ดุดัน ความชันที่ดุดันยังคงเป็นเช่นเดิม

สองสูบเสียงเพราะไทรอัมป์แดง พุ่งทยานแบบสโลไลฟ์ขึ้นภูเขาผ่านถนนราบเรียบความชันสูง ด้วยแรงบิดมหาศาลของมัน ไม่ต้องใช้ความพยายามใดๆ

ท่อคู่ของมันเปล่งเสียงนุ่มนวลชวนฟังยามผลิตแรงม้ามาตอบสนองเจ้านายมัน

บนยอดดอยมีเขียนระดับความสูงไว้ มีจุดชมวิว แต่สองสูบกับเจ้านายของมันกำลังเพลิดเพลินกับการใช้เวลาร่วมกัน จึงเดินทางต่อ

พ้นจากยอดดอย ถนนก็มุ่งลงเขา ความคดเคี้ยวและลาดชันยังคงอยู่ในระดับดุดัน

เจ้าสองสูบถูกลดเกียร์ลง เครื่องยนต์ดึงล้อหลังหน่วงรถเอาไว้ พร้อมกันนั้นก็ผลิตเสียง บูม บูม บูม ออกมาจากปลายท่อของมัน

มันเป็นรถที่มีเสียงเพราะดีจริงๆ

บางโค้งมีป้ายเตือน “โค้งนี้มีอุบัติเหต 50 ครั้ง”

ความอึดอัดในความสัมพันธ์หายไปจนหมดสิ้น แต่หากยังอยากจะมีความสัมพันธ์กับใครอยู่ก็ควรจะลดความเร็วลงอีก

ถนนพาเรามาออกที่สันกำแพงสายใหม่ มุ่งตรงกลับเข้าบ้าน ถึงบ้านพระอาทิตย์ตกพอดี ความอึดอัดในความสัมพันธ์ที่ไปรักษาประสบความสำเร็จเป็นอย่างดีด้วยถนนสายนี้ ทั้งความสัมพันธ์กับเพื่อน วิศวกร ครอบครัว และนายก ล้วนผ่อนคลาย คลี่คลายจดหมดสิ้น

ก็เลยขอตั้งชื่อถนนสายนี้ว่า “ถนนพักผ่อนจากความสัมพันธ์” ก็แล้วกัน

หากใครสนใจจะไป เริ่มต้นจากลำปาง ตั้งในกูเกิล

“เทศบาลตำบลห้างฉัตร” “สถานีรถไฟแม่ตาลน้อย” “สถานีรถไฟขุนตาน” “ร้านบุญยิ่งการค้า” “โรงเรียนบ้านเปาสามขา”

หากไปจากเชียงใหม่ก็ตั้งกลับกัน

© Copyright Red Motorcycle Publishing House Company limited, 2021. All rights reserved.

สงวนลิขสิทธ์โดย บริษัท สำนักพิมพ์มอเตอร์ไซค์สีแดง จำกัด