วันนี้ เป็นวันที่เจ็ดของการเดินทางมากับทัวร์ในประเทศเวียดนาม ซึ่งประกอบไปด้วย มอเตอร์ไซด์สิบสี่คัน และรถยนต์สามคัน

เป็นการเดินทางจากเมืองที่สวยงามด่าหลัตไปเมืองชุมทางเปลกู ระหว่างสองเมืองนี้ ตามเส้นทางของเรา ถูกคั่นไว้ด้วยเมืองที่มีชื่อว่า บวนมาถวด เมื่อค้นดูในอินเตอร์เนทว่าเมืองนี้มีเสน่ห์อย่างไร นัย เจ้าของฮอนด้าฟอร์ซ่า สามร้อยซีซี และ ผมเจ้าของมอเตอร์ไซด์ที่สวยที่สุดในบรรดาสิบสี่คันที่ไปด้วยกัน (เป็นความเห็นที่เป็นกลาง ไม่มีส่วนได้เสียใดๆ) ก็อดไม่ได้ที่จะมีแผนการเดินทางของเราเอง…

เมืองนี้ได้ชื่อว่า เป็นเมืองหลวงกาแฟของเวียดนาม...

เวียดนามมีวัฒนธรรมการดื่มกาแฟมาตั้งแต่ก่อนที่ Starbucks จะเผยแผ่อารยธรรมกาแฟให้โด่งดังไปทั่วโลกเสียอีก หกวันที่ผ่านมา เราแวะร้านกาแฟในเวียดนามหลายร้าน เราก็พบว่า ร้านไหนร้านนั้น กาแฟเทพทุกร้าน ร้านเล็ก ร้านใหญ่ ริมถนน ในห้างติดแอร์ ไม่ติดแอร์ เทพทุกร้าน

นี่เป็นเมืองหลวงกาแฟ

ดังนั้นวันนี้เราจะอินดี้ เดินทางในเส้นทางที่ทัวร์กำหนดไว้

แต่เราจะกินอาหารในร้านที่เราเลือกเอง กำหนดเวลาเดินทางเอง และที่สำคัญเราจะแวะดื่มกาแฟตามความประสงค์ของเราเอง

และแน่นอน... ร้านกาแฟที่เราตั้งใจจะแวะ รวมถึงร้านอาหารด้วย ต้องไม่ธรรมดา...ต้องไม่ใช่ร้านสำหรับนักท่องเทียว แต่เป็นร้านที่คนท้องถิ่นเค้ากินกัน

เราแวะกินอาหารเช้าควบเที่ยงในเวลาประมาณสิบเอ็ดโมงนิดๆที่ร้าน COM NHA อ่านเป็นภาษาไทยว่าอะไรก็ไม่รู้ เป็นร้านที่นัย ซึ่งมีวิชาในการหาร้านอาหารและร้านกาแฟระดับเทพ ปักหมุดเอาไว้

ในร้านไม่มีนักท่องเที่ยว เต็มไปด้วยคนท้องถิ่น เป็นร้านที่คึกคัก การสั่งอาหารใช้สมาร์ทโฟนเข้าช่วยอย่างเต็มที่ บวกด้วยกูเกิลทรานสเลท

แต่ที่นัยสมปรารถนามากที่สุดกับอาหารจานที่อร่อยที่สุดที่สั่งมา เป็นการสั่งด้วย การเข้า Instagram ของร้านแล้วจิ้มลงไปที่รูป...เป็นเทคนิคที่เยี่ยมยอด

ส่วนผมกินผัดหมี่สไตล์เวียดนามมังสวิรัติ

ดูที่ประเทศเวียดนามนี้ อาหารมังสวิรัติ ไม่เป็นเรื่องแปลกเท่าไหร่ เป็นที่เข้าใจและทำได้แทบทุกร้าน เป็นหมี่ที่อร่อย หมี่ชนิดอยู่เพื่อกิน จากนั้นเราก็ไปร้านกาแฟกัน

ร้านแรกที่เราไปถึง ชื่อร้าน HIPPO TOWN เราจอดรถหน้าร้าน ถ่ายรูป แล้วเดินเข้าไปในร้าน เป็นร้านที่สวยงามที่นัย บรรจงคัดเลือกมา แต่ด้วยเหตุผลบางประการ ร้านยังไม่เปิด ความรู้สึกบางประการเกิดขึ้นในใจ เป็นความรู้สึกที่ดี เป็นความซาบซึ้งใจ เป็นความดีงาม เป็นความรื่นรมย์ เป็นความรัก

นัยตัดสินใจไปร้านที่สอง โดยตัดสินใจจะเลือกร้านกาแฟโดยใช้สายตา และประสบการณ์ ไม่ใช้การรีวิว ไม่เลือกจากอินเตอร์เนท

ผมไม่มีปัญหากับการตัดสินใจใดๆ ของนัย ในการเลือกร้านกาแฟ

แล้วเราก็เจอร้านที่สอง มีชื่อว่า WINDOWS COFFEE เป็นร้านใหญ่เปิดโล่งอยู่ที่หัวมุมถนน มีต้นไม้ใหญ่ให้ร่มเงาอยู่หน้าร้าน

ความรู้สึกชัดเจนขึ้นมาก…มันคือความเชื่อมโยงเป็นหนึ่งเดียวของผู้คน ของความดีงาม ของพระเจ้า ไม่แบ่งแยกประเทศ ศาสนา ภาษา หน้าตา ชนชาติ ...

ผู้คนที่อยู่ในสันติภาพ ล้วนแสวงหาความดีงาม ล้วนแสวงหาความรื่นรมย์ในชีวิต ล้วนใช้ชีวิตอยู่ในความรัก

กาแฟเป็นหนึ่งในความดีงาม เป็นหนึ่งในความรื่นรมย์ เป็นหนึ่งในความรักนั้น

หากนับกาแฟเป็นประเทศ ประเทศกาแฟไม่มีการโฆษณาชวนเชื่อที่ประสบความสำเร็จมาตลอดตั้งแต่อดีตกาล เทพแห่งเรื่องนี้ซึ่งคงจะเป็นใครไม่ได้นอกจากท่านผู้นำ ที่มีหนวดเล็กๆอยู่ใต้จมูก เจ้าของตราสัญลักษณ์สวัสดิกะ “การทำร้ายกาแฟคือภัยคุกคามความมั่นคงของชาติ เราจำเป็นจะต้องปกครองโลกเพื่อกำจัดภัยคุกคามนี้” ท่านผู้นำคงจะวาดวาทกรรมพร้อมสร้างเหตการณ์ และประโคมข่าวให้เราเชื่ออย่างนี้

เราไม่เคยถูกชักชวนหรือกดดันให้ รักกาแฟชนิดใดชนิดหนึ่ง มากไปกว่าอีกชนิดหนึ่ง ไม่ว่าจะเป็นกาแฟประชาธิปไตยที่มักจะมาคู่กับทุนนิยมอย่าง Starbucks หรือ Amazon

หรือจะเป็นกาแฟคั่วมือข้างทางที่เชียงของ ที่เรา ดูคาตี้สีเหลือง และเจ้านายของมัน บังเอิญแวะเข้าไปถามหาปั๊มน้ำมันเพราะน้ำมันจะหมดถัง แต่ ได้รับการตอบสนองด้วยน้ำเย็นและกาแฟอเมริกาโนคั่วเองโดยไม่คิดเงิน ซึ่งอาจมองว่าเป็นกาแฟสังคมนิยม กาแฟคอมมิวนิสต์ เหนือไปกว่าเงินตราคือมิตรภาพ ความเป็นพี่น้องเพื่อนฝูงกัน

หรือจะเป็นร้านกาแฟอินดี้ ร้านเล็กๆที่เจ้าของร้านหลงใหลในความรื่นรมย์ของทุกสิ่งที่เกี่ยวกับกาแฟ ซึ่งอาจเรียกว่าเป็นกาแฟปกครองตนเอง

ไม่มีคำบอกจากกาแฟเอียงซ้ายโจมตีกาแฟเอียงขวา หรือกาแฟเอียงขวาโจมตีกาแฟเอียงซ้าย หรือกาแฟแบ่งแยกดินแดนโจมตีกันไปกันมา

หากนับกาแฟเป็นศาสนา ไม่ว่าจะกาแฟประชาธิปไตย หรือกาแฟสังคมนิยม หรือกาแฟปกครองตนเอง หรือกาแฟอาราบิก้า หรือ กาแฟโรบัสต้า ก็ไม่เคยได้รับการบอกกล่าวจากใครว่า กาแฟที่แท้จริงเป็นหนึ่งเดียวไม่มีอื่น คือ กาแฟชนิดนี้ หากเป็นกาแฟชนิดอื่นคือกาแฟนอกศาสนา เป็นกาแฟนอกรีต กาแฟที่ต้องถูกกำจัดออกไปจากโลก

อารยธรรมความดีงาม ความรื่นรมย์ ความรัก ความเป็นหนึ่งเดียวนี้ ปัจจุบันชัดเจน เข้มข้น สัมผัสได้จริง

วัฒนธรรม หรืออาจเรียก อารยธรรม หรือ อาจเรียกเชิงเปรียบเทียบ...ศาสนา

ศาสนา Surf เซิร์ฟ อิสรเสรีกับท้องทะเล ยืนอยู่บนกระดานโลดแล่นไปกับคลื่นที่พระเจ้าประทานมาให้

ศาสนา NO MAD โนแมด...เร่ร่อนท่องเที่ยว ทำงานผ่านอินเตอร์เนท ไม่อยู่ในระบบจำนองบ้าน ไม่ผ่อนรถ ไม่มีหนี้จากการศึกษาสูง

และแน่นอน ... ศาสนา มอเตอร์ไซค์ อิสรเสรีบนท้องถนน กับสายลมแสงแดดที่หาไม่ได้ในโลกพระจันทร์และดาวอังคาร

เราเดินทางออกจากบวนมาถวด มุ่งหน้าสู่ เปลกู อันเป็นจุดหมายของวันนี้... ระหว่างทางเจอร้านกาแฟขนาดเล็กมากเหมือนเป็นร้านกาแฟแบบโฮมสเตย์ แม้แต่การเข้าห้องน้ำก็ยังต้องเดินผ่านห้องนอนเจ้าของร้านไป

ร้านชื่อ San Vvon… ที่นี่รอยยิ้มของเจ้าของร้านสูงวัย กาแฟที่ยอดเยี่ยม กับความเป็นหนึ่งเดียวกันยังคงเข้มข้น

บวนมาถวด ทำให้ได้มองเห็นภาพที่งดงาม ภาพที่อยู่สูงกว่าภาพที่ข่าวและหนังสือพิมพ์วาดให้ดู

ภาพจริง ที่เหนือกว่าผู้นำทางการเมือง ผู้นำทางการทหาร ซึ่งเป็นผู้เชี่ยวชาญการใช้โฆษณาชวนเชื่อมักวาดให้เห็น

ภาพจริงที่เหนือกว่าคำสอนจากผู้เคร่งครัดทั้งหลาย ที่บอกว่าพระเจ้าของข้า เจ๋งกว่า จริงกว่า พระเจ้าอื่นใด...

บวนมาถวด มอบมุมมองของความรื่นรมย์ ความดีงาม ความรัก ความเชื่อมโยง ของอารยธรรมในยุคสมัยเราที่เชื่อมโยงกันด้วยเทคโนโลยี ด้วยแอพพลิเคชั่น ด้วยอินเตอร์เนท ให้รสชาติที่สัมผัสได้ด้วยใจ...

รสชาติที่คาลส์เบิร์กเคยบอกไว้ ...รสชาติเป็นหนึ่งเดียวทั่วโลก

© Copyright Red Motorcycle Publishing House Company limited, 2021. All rights reserved.

สงวนลิขสิทธ์โดย บริษัท สำนักพิมพ์มอเตอร์ไซค์สีแดง จำกัด